Kendini Tanımak

                    Merhaba ben Özge 

İsmimi çok seviyorum. Çünkü tıpkı beni anlatıyor. İsmimin anlamı ''başka'' tıpkı benim gibi. Kendimden bahsetmeyi seviyorum. Sevdiğim şeylerden ve sevmediğim şeylerden bahsetmeyi, iyi yönlerimi ve kötü yönlerimi anlatmayı seviyorum bu bana beni tanıma fırsatı veriyor. Bence herkesin yapması gereken bir şey. Kendini tanımak insanları ve hayatı tanımaya başlamadan önce kendini tanımak. İşe kendinden başlamak. Eğer kendini tanımazsan bu acılardan kurtulamazsın
Ben kendimi en başta azimli, zorluklar karşısında pes etmeyen davasından asla vazgeçmeyen ve umudunu hiçbir zaman yitirmeyen biri olarak tanımlarım. Hayatta her daim bir umut olduğuna inanıyorum. Umutlu insanlar olduğuna. Sadece bir umudun peşine sürüklenen, nereye gideceğini bilmeden kilometrelerce yol kat eden insanlar...
Sizce doğru mu bu? Bu riske değer mi? Her şeyi göze alarak bu yolculuğa çıkmaya değer mi?
Aslında buna verilecek tek cevap var. ''Çıkmadan bilemezsin'' eğer cesursan çık bu yola eğer risklerden korkmuyorsan at adımını. Yolun sonunda seni neyin beklediğini bilemezsin. Belki de sabrının son demlerine geldiğin an daha çok çaba sarf etmen gerekir. Pes etme, koş, durma hayat devam ediyor. Hayatı yakala, ana bırak kendini ne kadar çok düşersen o kadar güçlü kalk. Bu bir yenilgi değil. Aşk! Ve aşkta kazanmak ya da kaybetmek yoktur. Olmamalıdır. Eğer varsa aşk sanılan şey aslında aşk değil bir oyundur. Aşk bir oyun olsaydı hangi oyun olurdu acaba? Galiba kumar olurdu. Ben anlamam o tür oyunlardan oynamam da ama eğer oynasaydım olaya kazanan veya kaybeden şeklinde değil de aynı hataları bir daha yapmayan bir bakış açısıyla bakardım. Evet, insanlar hatalarından ders çıkarabildikleri kadar büyürler. Maksat aynı hatayı bir daha yapmamaktır. Acı insanı büyütür evet bu doğru bir tespit. Fakat ne kadar acı çekersen çek aklını başına almazsan sürekli aynı sorun çıkar karşına.
Tabi bu hatalara da bağlı mesela sen değil de karşı taraf suçlu diyelim. Bu durumda ne olacak senin yapabileceğin bir şey olmaz çok sevdin, güvendin, inandın en kötüsü bağlandın sonra çekti gitti bu durumda ne yapacaksın. Üstelik bir de suçsuz olmana rağmen gitti. Bu durumda ne yapılır sizce bunun bir cevabı var mı? (İşte bu sorunun cevabını kendinizi tanıdıktan sonra verebilecek hale geleceksiniz) Herkes önce boş boş akıl verir. Boş ver değmez gibi bir sürü laf kalabalığı. Önemli olan bu değil ki biz zaten bunu biliyoruz ki önemli olan burada şairin de dediği gibi

Benim asıl üzüldüğüm şey değmeyecek insanlara yüreğimin değmiş olmasıdır.